Küçük çocuklar için tedaviler ve destek

Fizyoterapi

Konuşma terapisi aşağıdakilere yardımcı olur:

Mobilitenin gelişmesi, Prader-Willi sendromunda da çocukların yürümeye başlama dönemini karakterize eder. PWS’li yürümeye başlayan çocuk tüm bedeni ile dünyayı keşfetmeye başlar. Emeklemek, dönmek, sürünmek, ayağa kalkmak için kendini yukarıya çekmek, en sonunda serbestçe yürüyene kadar bir ayağı yavaşça diğer ayağın önüne koymak; bütün bunlar, çocuğun hareket alanını genişletmek için kullandığı doğru araçlardır. Bu sırada fizyoterapi, çocuğun gelişim düzeyine bağlı olarak destekleyici bir işlev görebilir. Dengenin ve koordinasyonun gelişmesi ve hareket etmekten duyulan sevincin ve yaratıcılığın desteklenmesi, kas zayıflığı olan çocuklarda kaba ve ince motor becerilerini geliştirme çabalarının odak noktasını oluşturur. Burada simetrik hareket modelleri, fizyolojik ayak yükü ve gövdenin dik tutulması kadar önemlidir. Olası fizyoterapötik tedavi şekilleri, çocuğa ve belirlenen hedefe ayrı ayrı uyarlanır:

başkalarının dediklerini anlamak
sözel olmayan etkileşimi ve genelde anlaşılabilir jestleri öğrenmek
kendi düşüncelerini, duygularını, isteklerini ve ihtiyaçlarını ifade etmek
konuşma sesini üretmek ve artikülasyon, cümle uzunluğu ve dilbilgisini iyileştirmek
konuşma hızını, ritmini, tonlamasını ve ses seviyesi ile nefes alıp vermeyi kontrol etmek
dilsel ve sosyal etkileşim (göz teması kurmak, konuşmayı başlatmak ve sürdürmek veya devralmak) egzersizleri yapmak

Fizyoterapi

Konuşma terapisi aşağıdakilere yardımcı olur:

başkalarının dediklerini anlamak
sözel olmayan etkileşimi ve genelde anlaşılabilir jestleri öğrenmek
kendi düşüncelerini, duygularını, isteklerini ve ihtiyaçlarını ifade etmek
konuşma sesini üretmek ve artikülasyon, cümle uzunluğu ve dilbilgisini iyileştirmek
konuşma hızını, ritmini, tonlamasını ve ses seviyesi ile nefes alıp vermeyi kontrol etmek
dilsel ve sosyal etkileşim (göz teması kurmak, konuşmayı başlatmak ve sürdürmek veya devralmak) egzersizleri yapmak

Barbara Zukunft-Huber’e göre üç boyutlu manüel ayak tedavisi

Psikomotor aktiviteler

Psikomotor aktivitelerde bireyin bağımsız şekilde hareket etmesi ve bireyin kendi deneylerimini algılaması ön plandadır. Hedefe yönelik oyun ve egzersiz olanakları bunu desteklemelidir. Psikomotor aktivitelerde her insanın gelişimi, yaşam boyu devam eden bir süreç olarak görülür. Psikomotor aktivitelerden türetilen mototerapi, özellikle obez ve DEHB’li kişileri tedavi etmek için kullanılır. Psikomotor aktiviteler genellikle anaokullarındaki 3 yaşından itibaren farklı çocuklar içeren gruplarda uygulanır ve PWS’li çocuklarda fizyoterapötik ve ergoterapötik tedavinin yerini alabilir.

Bobath konseptine göre ergoterapi

Bir ergoterapistin amacı, hareket kabiliyeti kısıtlı olan veya hareketlerinin kısıtlanması riski bulunan bir insanı, bağımsızlığını sürdürebilecek ve günlük yaşamını kendi başına organize edebilecek şekilde desteklemektir. Bu, hareket deneyimleri ile uygulanır. Tedavide, hastanın zaman içinde etkin bir şekilde koordine edebileceği ve hedefe uygun şekilde kullanabileceği fizyolojik hareketler başlatılır. Hareketlerin mümkün olduğunca bağımsız şekilde gerçekleştirilmesi, ergoterapinin temel hedeflerinden biridir.

Evde neler yapabilirsiniz?

Yürümeye başlayan çocuğunuza, bağımsız olarak hareket etme becerilerini test edebilecekleri küçük görevler verin. Örneğin, kendi başına giyinmesi, yüzünü ve ellerini yıkaması ve masadaki tabağını toplaması için onu cesaretlendirin. Fiziksel aktiviteleri teşvik edin. PWS’lilere özgü hareket isteksizliğinin önüne geçmenin tek yolu olduğu için, örneğin hareketlerle oynanan oyunlar gibi düzenli bedensel hareketleri günlük aile yaşamınızın değişmez bir parçası haline getirin. Bedensel hareketler, kas tonusunu iyileştirir, kilo kontrolünü destekler ve genel olarak motor gelişimini destekler.

Konuşma terapisi

Konuşma gelişiminin gecikmesi, PWS’li çocuklarda normaldir, ancak çocuktan çocuğa değişkenlik gösterir. Erken yaşta ağız motor aktivitelerini teşvik ederek başarılı bir konuşma eğitimi için ilk temelin atılması önemlidir. Emme, yutma, çiğneme ve mırıldanma bu yönde atılacak önemli bir adımdır. Ancak konuşmanın gelişimini yalnızca ağzın hareketleriyle ilgili zorluklar olumsuz etkilemez. Damağın yüksek veya tükürük salgısının az olması da bu konuda belirleyici bir etkiye sahip olabilir. Konuşma terapistleri ve ergoterapistler, sözlü ve sözsüz alandaki iletişim bozukluklarında ve PWS’de farklı derecelerde görülen gecikmiş ve bozuk konuşma gelişiminde yardımcı olabilir:

Zayıf kas tonusu ve ağız kaslarının iyi kontrol edilememesine bağlı olarak artikülasyon becerisinde bozuklık (dudaklar, dil, yumuşak damak)

Kas koordinasyonuna rağmen rezonans sorunları

muhtemelen yumuşak damaktaki hareketlerin zayıf veya koordinasyonsuz olmasından dolayı burundan konuşma. Ses çıkarmaya yönelik hareketler zayıf ve belirsizdir ve iyi koordine edilemez. (“Dizartri” (konuşma kası bozukluğuna bağlı konuşma bozukluğu)) ağızdaki eklem hareketlerinin planlanmasıyla ilgili bozukluk. Çocuklar, belirli sesleri veya ses gruplarını üretmek için kaslarının ne yapması gerektiğini bilmez. Sınırlı bir ses repertuarı, geveleyerek konuşma, seslerin ve hecelerin sık sık ihmal edilmesi, sesleri taklit etmede zorluklar yaşama, kelime bulma sorunları ve ifadedeki belirsizlik bunun karakteristik özellikleridir. Çocuklar genelde işaret dilini bir iletişim aracı olarak kullanır. (“Glossolabial dispraksi” – dilin ve dudağın istemli hareketlerini gerçekleştirme becerisinin kısıtlı veya eksik olması) (bkz. Pschyrembel).

dengesiz konuşma profili; konuşmayı kavrama becerisi, kendini ifade etme becerisine göre çok ileridir Ünsüz dizileri oluşturmada zorluk çekme ve kelime bulma problemleri.